سفر به خانه خدا در تعریف صنعت گردشگری با عنوان “توریسم مذهبی” شناخته می‌شود؛ اما کشته شدن 3500 نفر در 9 سفر حج نشان می‌دهد که سعودی‌ها باید ابتدا درباره هنر توریسم مطالعه کنند! حادثه تلخی که به تازگی در عربستان رخ داد و حدود 1400 کشته و زخمی بر جای گذاشت، نخستین حادثه نیست و به احتمال زیاد آخرین حادثه نیز نخواهد بود؛ چرا که سعودی‌ها در طول سال‌های گذشته ثابت کرده‌اند که هم بدترین خدمات را در قبال پول‌هایی که به این کشور سرازیر می‌شود ارائه می‌دهند و هم اطلاعی از علم و صنعت گردشگری ندارند. از سال 1978 تا 2006 در اثر 8 حادثه که برای حجاج در عربستان رخ داده است، 3 هزار و 308 نفر کشته و هزارن نفر مجروح شده‌اند. حال با افزودن آمار حادثه اخیر، تعداد کشته‌ها در 9 سفر به حدود 3500 نفر می‌رسد! یعنی به طور متوسط در حادثه 388 نفر کشته شده‌اند.
طبقه بندی موضوعی
-
مهدویت
(۳۷) -
سیاست
(۶۳) -
تاریخ و سیره معصومین(ع)
(۴۴) -
قرآن
(۷۲) -
خانواده
(۶۸) -
ارتباطات
(۳۲) -
ازدواج
(۲۰) -
اخلاق و عرفان
(۵۳) -
اجتماعی
(۷) -
متفرقه
(۵۰)
کسی که فضای ذهن و دل او را گرد و غبار آرزوها پر کند، آنچه را هست و واقعیت دارد، نمی بیند؛ بلکه آنچه را که می خواهد می بیند و این سبب می شود از دقت ترازوی سنجش اش کاسته شود. درست تشخیص نمی دهد، خوشی ها را با خوبی ها اشتباه می گیرد، می خواهد فردا و فرداها باشد و بماند و همین ماندن را توهم می کند. برای همین نیز از هر آنچه یاد آور رفتن است، ناخرسند می شود. اندیشه در باب مرگ، از اهمیت و پیامدهای گوناگون آن، به چیدن زمینه ها نیاز دارد؛ زمینه و بسترهایی که به صورت طبیعی فراهم آمدن آن ها، رفع موانع را می طلبد. زدودن آنچه توجه آدمی را از پایان عمر خویش باز می دارد و یا عوالم و اسبابی را می خواهد تا مرگ را از میان موضوعات گوناگون زندگی که هر یک برای جلب توجه بر هم سبقت می گیرند، در کانون توجه آدمی جای دهد و فکر و ذکر انسان را با آن پر کند. گاه نداشتن باور و ایمان و اعتقاد به مرگ و گاه تعطیلی سنجش و کم کاری آن یا کثرت اشتغال و دور بودن ذهن و چشم از فضای مرگ، خود از عوامل بازدارنده مرگ اندیشی است.
کلامی که زیبا باشد به دل می نشیند و ناخودآگاه در اوج عصبانیت، رفتارتان را صد و هشتاد درجه عوض می کند و آرام می شوید. ولی سخنی که زشت باشد، حتی اگر خودتان را به بی خیالی بزنید، قلب تان جریحه دار می شود و تلخی اش را با تمام وجود احساس می کنید. کلام و لحن زیبا مثل موسیقی است، اگر موسیقی ملایم باشد، به دل می نشیند و آرامش روانی را به دنبال دارد. ولی اگر بم و گوش خراش باشد، شنونده را اذیت می کند. این بستگی به شما دارد، اگر در صحبت کلمات زیبا را انتخاب کنید و لحن بیان خوبی داشته باشید، شنونده از کلام شما برداشت خوبی می کند و بر او تأثیر بسزایی می گذارد. در حقیقت مردم از طرز گفتار ما درباره ما قضاوت می کنند.
دل بستگی به دنیا و اینکه انسان چون حیوان مشغول شکم بارگی باشد، باعث نابودی و دل مردگی می شود. غذاهای رنگارنگ هر سمت و سو باشد، او به آن سمت می لغزد و عاقبت رسوا می شود؛ چیزی که موجب سقوط آدم و حوا شد و آن ها را از بهشت برین به زمین کشید. شهوت در لغت به معنای میل، رغبت و خواسته است. یکی از مهم ترین رذایل، شکم است که انسان را در چراگاه حیوانیت نگه داشته، در میان خوردنی های رنگارنگ می غلطاند و روح را از اوج گرفتن به سوی ملکوت باز می دارد. همچنین انسان را از حرکت در مسیر فطرت که رسیدن به خداست، باز می دارد. امام علی (علیه السلام) فرموده است: «فَمَا خُلِقتُ لِیَشغَلَنِی أَکلُ الطَّیِّبَاتِ کَالبَهِیمَةِ المَربُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا؛ آفریده نشدم که خوردن خوراکی های پاکیزه مرا به خود مشغول دارد، همچون حیوان پرواری که تمام همش علف است یا همچون حیوان رها شده ای که شغلش چریدن، خوردن و پر کردن شکم می باشد». پر کردن شکم اگر چه از حلال باشد، انسان را از تعالی و رشد باز می دارد. امام در وصیتش به محمد حنفیه می فرماید: «مَن لَم یُعطِ نَفسَهُ شَهوَتَهَا أَصَابَ رُشدَهُ؛ کسی که به خواسته ها و شهوات نفسش پاسخ ندهد، به رشد و کمال رسد».
وقتی عروسی یا مهمانی دعوت می شویم، حسابی به ظاهرمان می رسیم، و خودمان را رنگ و بویی می دهیم، از نوک سر گرفته تا کف پا، همه را خوشگل و قشنگ می کنیم که توی چشم مردم، خوش تیپ و با سلیقه باشیم. از این کار همیشه لذت می بریم، اگر یک وقتی هم دل و دماغ نداشته باشیم، کلاً بی خیال مجلس می شویم. یک عمر به ظاهرمان رسیدم، یک عمر دنبال لباس های قشنگ و آرایش خوب بودیم، که فقط زیبا نشان بدهیم. یک عمر پول هایمان را خرج جسم مان کردیم، از مواد غذایی عالی و پر ویتامین گرفته تا لباس های مارک دار و قشنگ! حتی شده بابتش پول قرض گرفتیم، به مردم رو انداختیم، فقط به خاطر ظاهرمان! ولی تا حالا شده به سراغ دلمان برویم؟ دستی به سر و رویش بکشیم و ببینیم که چقدر گرد و غبار گناه گرفته است، اگر خوب به دلتان نگاه کنید حتماً متوجه می شوید خیلی وقت است که رنگ و بویی به خودش نگرفته و زیبا نشده! بدون شک نیاز دارد که در خانه ی خدا برویم و برای زیبایی دلمان دست گدایی به سویش دراز کنیم. ماه رمضان می تواند بهترین فرصت برای این کار باشد.
در طول تاریخ، زمان و ابعاد مختلف آن، مورد توجه انواع تمدن‌ها بوده و امروزه این توجه بیش از پیش وجود دارد. گونه‌ای که فناوری‌های نو، محیطی فراهم آورده‌اند که در کوتاه مدت می‌توان به اطلاعات بی‌شماری دسترسی پیدا کرد و کارها را بسیار سریع تر و آسان تر از پیش انجام داد. با این وجود، تمایل سرعت عمل در انجام کارها روز به روز بیشتر می‌شود. با چنین تمایلی این احساس به وجود می‌آید که از زمان عقب مانده ایم و نمی‌توانیم از زمان به طور موثر بهره‌مند شویم. هیچگاه از اینکه وقت کافی برای انجام کارها و پیشرفت در زندگی ندارید شکایت نکنید. شما همان تعداد ساعت در روز را در اختیار دارید که افراد موفقی مانند هلن کلر، پاستور، البرت اینشتین و پروفسور حسابی داشته‌اند. تفاوت در روش، ترتیب و نحوه‌ی مدیریت زمان است که باعث افزایش یا کاهش کارایی افراد می‌شود. در این مقاله قصد داریم تا روش‌ها و رویکردهایی که درون‌مایه‌ی آن کار و تفکر هوشمندانه است را با شما در میان بگذاریم.
ماه عسل امسال در حالی روی آنتن شبکه سه می رود که 11 سال از اولین برنامه اش می گذرد. سال پیش این برنامه حواشی زیادی را پشت سر گذاشت و دور از ذهن نبود که امسال هم از همان ابتدا درگیر حواشی شود. این روزها به اندازه ای نقد و اظهارنظر درباره برنامه ماه عسل و احسان علیخانی در شبکه های اجتماعی و سایت ها وجود دارد که نمیدانی اگر در مورد این برنامه بنویسی به حواشی دامن زدی یا کمرنگ شان کردی! شاید یکی از دلایل زود رقم خوردن حواشی انتخاب سوژه قسمت اول بود؛ قسمت اول برنامه موافق و مخالف همه منتظر بودند تا ببینند امسال با چه تغییراتی مواجه هستند، اما دعوت از زوجی که در دوران نامزدی پسر به درخواست دختر خودش را از تراس به پایین پرتاب کرده بود خیلی زود برای ماه عسل درد سر ساز شد. با تجربه ای که تیم ماه عسل در این سال ها کسب کرده می شود گفت انتخاب مناسبی برای قسمت اول نبود. اینکه ماه عسل برنامه موفقی است یا نه نظرات مختلفی وجود دارد اما همین که به محض شروع برنامه موجی از انتقادات و حواشی مطرح می شود یعنی برنامه دیده شده و مخاطب خود را دارد. در بین نظرات به ویژه آنهایی که در شبکه های اجتماعی می چرخند بعضی از حواشی و نقد ها به اندازه ای سطحی و مغرضانه است که فقط مطرح می شود و هیچ اساس و توجیه قابل قبولی ندارد.
عملیات بیت‌المقدس در 30 دقیقه بامداد روز 10 اردیبهشت 1361 با قرائت رمز عملیات «بسم‌الله الرحمن الرحیم، بسم‌الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی‌طالب» از سوی فرماندهی آغاز شد و در همان روز اول 23 نوجوانی به اسارت رژیم بعث درآمدند. عمده این گروه 23 نفره را نوجوانان کرمانی تشکیل می‌دادند و این برای عراقی‌ها در اوایل جنگ بسیار غریب بود که افرادی با این سن و سال در جنگ شرکت کنند.
8 سال دفاع مقدس گستره زمانی بود که نمی‌شد از انجام عملیات در آن صرف‌نظر کرد؛ این بازه زمانی سبب شده بود که چهار عملیات در روزهای مبارک رمضان برگزار شود. اولین آن عملیات محدود رمضان در مردادماه سال 60 که در 5 مردادماه برگزار شد .دومین مهم‌ترین آن «عملیات رمضان» در تیرماه سال 61 و همزمان با شهادت مولای متقیان امیرالمومنین (علیه‌السلام) بود. پس‌ازاین عملیات سال 64 عملیات ایذایی بانام ظفر 1 در جزیره مینو ساعت 20 و 15 دقیقه روز 7 خردادماه رزمندگان نیروی زمین ارتش جمهوری اسلامی مستقر در جبهه جنوبی با گذشتن از عرض رودخانه ‹‹اروندرود›› و یورش به مواضع اشغالی دشمن در جزیره ‹‹مینو›› ضمن انهدام بخشی از نیروهای دشمن شماری از سنگرهای انفرادی و اجتماعی نیروهای عراق را از میان برده و به مواضع پیشین خود بازگشتند. همچنین عملیات قدس یک برای نزدیکی شدن به اهداف عملیات مهم بدر طراحی و در ماه مبارک رمضان اجرا شدند. با توجه به اینکه ماه رمضان مصادف شده با تیرماه و قرابت و نزدیکی 21 ماه رمضان و 22 تیرماه گذری می‌کنیم بر عملیات برون‌مرزی «رمضان» : رمضان بود و هوا شرجی می‌زد. رزمنده‌ها دل در دلشان نبود؛ زمان، زمان انتقام، بالاخره شامگاه بیست و یکم ماه رمضان از راه رسید و عملیات رمضان کلید خورد و «یا صاحب‌الزمان (عج) ادرکنی» ذکر لب‌هایی شد که دیدار محبوب را تمنا کردند.
در 200 سال اخیر در کشور جریان های فکری مختلفی وجود داشته که تا امروز آنها حضور دارند.این جریانات درچند دوره تاریخی قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی شکل گرفته اند. در دروه جمهوری اسلامی، بحث تهاجم اقتصادی به شکل جدی اتفاق افتاده است. در دوره قاجار هجوم اقتصادی استعمار غرب به کشور ما بیشتر می شود. این هجوم به سمتی می رود که ما شاهد سلطه کفار در حوزه های اقتصادی کشورمان می شویم. در این دوره، نوعی مصرف گرایی رخ می دهد و بالتبع مصرف زدگی جامعه، امتیازاتی نیز به بیگانگان واگذار می شود. پس از معاهده ترکمنچای و پذیرش اینکه حقوق گمرکی ایران را باید روس ها تعیین کنند و به تبع آن هر سه دولت (دوستی کامل) از این امتیاز برخوردار شدند ما رفته رفته شاهد سرازیر شدن کالاهای خارجی به کشور خودمان هستیم.