گزینه نظامی موردی است که اصلا بر سر آن چه در توافق هسته ای و چه در سایر معادلات سیاسی زمینه ای برای تساهل و مذاکره وجود ندارد. بعد از توافق لوزان در موضع گیری های اوباما و کری به تحریم های موشکی و همچنین بازرسی های نامحدود اشاره داشتند موضوعی که در فک شیت آمریکایی نیز مستقیم و تلویحا بدان اشاره شده است. طرح اینگونه زیاده خواهی ها از طرف مقابل مدت ها قبل توسط رهبرمعظم انقلاب پیش بینی شده و ایشان فرموده بودند که طرف مقابل بعد از بحث هسته ای یا مسائلی چون حقوق بشر و مسائل موشکی را مطرح می کنند. آمریکا حتی در طول مذاکرات نشان داده است که خوی استکباری و زور خواهانه خود را حفظ کرده است؛ آمریکایی ها همواره بر خلاف حسن نیت مسئولان ایرانی از گزینه های روی میز خود از جمله گزینه نظامی دم می زنند، در اینباره برهه مذاکره و یا غیر از آن نمی شناسند که دلیل این موضوع نیز چیزی غیر از اینکه آنها "با اصل انقلاب مخالفند" و چیزی جز تسلیم ایران را نمی خواهند، نمی باشد.