خانم ها مقرراتی تر و محتاط ترند و در حین رانندگی بیشتر دقت می کنند و می توانند رانندگان خوبی باشند اما در عمل شاهد چنین چیزی نیستیم و با نارضایتی عده ی زیادی از مردان در این زمینه مواجه می شویم. گاهی اغراق ها در مورد عدم صلاحیت کافی زنان برای رانندگی تا جایی پیش می رود که گمان می کنیم رانندگی خوب، ارتباط مستقیمی با جنسیت داشته باشد در حالیکه از لحاظ علمی چنین چیزی ثابت نشده بلکه برعکس رانندگان زن زیادی در سراسر دنیا وجود دارند که از مهارت بسیار خوبی در رانندگی برخوردارند. لذا در بررسی پیرامون صحت و سقم بد رانندگی کردن زنان لازم است به نکات زیر توجه کرد.
• سرزنشها، انتقادها و سخت گیریهای اطرافیان، همیشه نسبت به راننده های زن بسیار بیشتر از راننده های مرد است. به عبارت دیگر در کشور ما هیچگاه زنان و مردان در شرایط روانی برابر رانندگی نکرده اند. همین تلقینها و سخت گیریها موجب تردید و ضعف اعتماد به نفس راننده های زن می شود لذا بسیاری از زنان قبل از آنکه به رانندگی تسلط پیدا کنند آن را رها می کنند. همین امر موجب می شود که ما در بیشتر اوقات شاهد رانندگی ناشیانه عده ای از زنان باشیم در کنار آن تعداد زنانی که با مهارت در رانندگی توجه دیگران را جلب کنند کمتر دیده می شوند.
ظاهرا فرض مسلم آن است که هر مردی می تواند راننده باشد بنابراین مردها بعضا با داشتن نقصها و ضعفهای زیاد و خطاهای فراوان در رانندگی باز هم از راندن کناره گیری نمی کنند اما زنها فقط در صورتی که توانمندی خودشان را کاملا باور کنند و بتوانند به اطرافیانشان ثابت کنند در حرفه ی رانندگی باقی خواهند ماند. همین امور روانی از مهمترین تقویت کننده ها یا بازدارنده ها در اعتماد به نفس افراد خواهد بود.
• هنوز نگاههای سنتی عصر قجری معدودی از ردان، مبنی بر اینکه زنان حقوق بسیار کمی دارند که رانندگی اصلا جزء آنها نیست، موجب عصبانیت ایشان در مواجهه با رانندگی بانوان می شود. یعنی صرف دیدن یک راننده زن، ناراحتی ایجاد می شود چه برسد به اینکه خطایی سربزند. بعضی از توهین هایی که در رانندگی به بانوان می شود به همین امر برمی گردد که هنوز عده ی کمی (حتی خود زنان) هستند که دوست ندارند یا باور ندارند که زنها بتوانند تا این اندازه پیشرفت و توانایی داشته باشند. این عده سعی می کنند این مشکل را با تبلیغات منفی علیه رانندگان زن حل کنند. بانویی می گفت بارها به من توهین شده بدون اینکه هیچ خطایی کرده باشم. یعنی متوجه شدم اصلا رانندگی زنان از نظر بعضی ها جرم است. یکبار دیدم پشت یک ماشین نوشته بود همه از مرگ می ترسند من از راننده زن!
• در کشور ما هنوز تعداد رانندگان زن نسبت به مرد خیلی کمترند و همین مسئله باعث تمایز و انگشت نما شدن رانندگان زن می شود بنابراین بدیهی است که هر خطایی از سوی رانندگان زن به خوبی به خاطر سپرده خواهد شد. اما خطاهای رانندگان مرد در بین انبوه جمعیتشان گم می شود.
• مردها از کودکی راندن با دوچرخه را تجربه می کنند و با بعضی قوانین درجه یک رانندگی آشنا شده و به مرور نسبت به آنها تسلط پیدا می کنند. خیلی ها قبل از ماشین، موتور سوار شده اند و با گاز و کلاج و قوانین راهنمایی سرو کله زده اند. اما رانندگان زن وقتی رانندگی را شروع می کنند کاملا ناشی و بی مهارتند. بی اطلاعی زنان گاهی موجب وحشت و پایین آمدن اعتماد به نفسشان می شود. و گاهی مدرکی می شود دست دیگران که محکمتر در بوقشان بدمند.
• رانندگان زن اغلب مالک خودرویی که از آن استفاده می کنند نیستند بنابراین مجبورند با احتیاط و ترس بیشتری رانندگی کنند که همین احتیاط زیاده از حد حوصله ی مردهای راننده را سر می برد و موجب عصبیت و نارضایتی شان می شود.
• هر کسی ممکن است تصادف کند اما ترس یک زن از تصادف به دلیل نگاه عمومی جامعه به بازداشت زنان و عواقب مسائل کیفری برای یک زن نیز فلج کننده میشود.
• در کشور ما مسئولیت زندگی با مردان است و زنان کمتر از مردها این مسئولیت ها را تجربه کرده اند به همین دلیل گاهی می بینیم رانندگان زن مسئولیت خطاهای خود را به عهده نمی گیرند و برای همسر ،یا پدر خود مزاحمت های زیادی ایجاد می کنند و همین یکی از دلایل نارضایتی مردها خواهد بود که البته به مرور زمان این مشکل کمتر می شود چرا که کم کم این مسئولیت پذیری را یاد خواهند گرفت و اتفاقا همین تجربه ها موجب تقویت ظرفیت و شهامت بانوان خواهد شد.
• ممکن است بعضی از راننده های زن از اخلاق رانندگی خوبی برخوردار نباشند و از ملاحظات جنسیتی که در جامعه وجود دارد سوء استفاده کنند که درست نیست خطای یک عده ی کم به پای همه نوشته شود.
• مسئله آخر اینکه مردها با سرعت بیشتری رانندگی می کنند و بعضا خیلی حوصله ی رعایت قوانین را ندارند. لذا قانون مداری و سرعت کمتر زنان در رانندگی موجب عصبیت بعضی مردان می شود.
