دیر شده، خیلی دیر شده، برای مادر و پدری کردن، برای ساختن فردا باهم و برای دلداگی های پر هیجان. هر چیزی زمانی دارد... «النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی»، عروس خانوم آیا بنده وکیلم؟ عروس رفته گل بچینه! چقدر این جملات برای تان آشناست؟ در جشن عقد چند نفر از دوستان تان شرکت کرده اید و این حرف ها را شنیده اید؟ لازم نیست حتما به مراسم خاصی رفته باشید. این ها،حرف هایی است که در بسیاری از فیلم های ایرانی گفته می شود. فیلم هایی که می خواهد به مخاطب القا کند، ازدواج چیز خوبی است! جمله عربی که گفته می شود، حدیثی از پیامبر مهربانی هاست که می گوید ازدواج سنت من است اما با اینهمه حرف و بحث پیرامون ازدواج و لزوم تشکیل خانواده در سال های ابتدای جوانی، چیزی که هر روز آمارش مانند تورم بالا می رود و نمی توان با هیچ ترفندی مقابل این صعود را گرفت، سن ازدواج است که از جوانی به میانسالی رسیده. بالا رفتن سن ازدواج آنقدر مشکلات زیادی را به همراه دارد که فکر نمی کنم کسی در این موضوع شک داشته باشد که باید فکری به حال این معضل کرد اما زمانی که توپ را در زمین یکدیگر می اندازیم و خانواده، دولت و مشکلات اقتصادی را علت می داند و نهاد های مربوطه مسایل فرهنگی در خانواده ها را سدی برای نشستن جوانان بر سر سفره عقد می دانند، نمی توان به یک راه حل مشخص رسید. این مسئله زمانی حل می شود که هر کس به اندازه خودش در حل آن بکوشد.
باورها، تاثیر بیشتری از واقعیت ها بر نحوه زندگی ما دارند. مسکن گران است؟ خرج زندگی سخت است؟ دختران می خواهند درس بخوانند و کار کنند؟ پسران بعد از تحصیل و سربازی کار مناسب پیدا نمی کنند؟ همه اینها درست است اما چیزی که از این واقعیات پر رنگ تر است و برای جلوگیری از رسیدن سفره عقد تا خانه سالمندان باید ازآن کمک گرفت، باورهای مردمی است که می گویند ازدواج سنت پیامبر است اما چسبیده اند به باورهای بی ربط خود به دین و فرهنگ اصیل ایرانی.
باورهایی که نمی دانم در چه تاریخی و از کجا به ذهن ها و خانه های ما کشیده شد اما بجای آنکه با مکانیزه شدن کارها و زندگی دیجیتال، غربال شود و اشتباهات اعتقادی کنار گذاشته شود، روز به روز بال و پر بیشتری می گیرد و باعث می شود جوانان ازدواج را به دهه سوم زندگی شان موکول کنند. حال ما هر روز وهر شب سه بار بگوییم: ازدواج سنت پیامبر است! وقتی سنت های دست و پا گیر خودمان را فاکتور نمی گیریم، فاید ه ای نخواهد داشت.
نیازی نیست راه دوری بروید، نگاهی به اطراف تان بیاندازید، این سنت ها خیلی هم غریبه نیستند. همین چند وقت قبل که برای دختر خاله تان خواستگار آمد، دلیل مخالفت خانواده این بود که او هنوز درسش تمام نشده و پدر و مادرش دوست داشتند دخترشان بعد از قبولی در ارشد ازدواج کند تا حواسش پرت نشود! یا وقتی پسر عمه تان از دختر مورد علاقه اش در دانشگاه خواستگاری کرد، متوجه شد تا خواهر بزرگ تر او ازدواج نکند شانسی برای آنها وجود نخواهد داشت. البته نباید نوک پیکان را به سمت خانواده ها ببریم، فقط باورهای آنها نیست که کار را سخت کرده است، خود جوانان هم تغییراتی در تفکرشان ایجاد شده که ترجیح می دهند، آزادتر باشند، راحت تر بگردند و بی دغدغه دوران مجردی را کش بدهند تا هر چه دیر تر زیر بار مسئولیت ازدواج قرار بگیرند.
دکتر حسین باهر استاد دانشگاه شهید بهشتی در یکی از سخنرانی های خود علل تاخیر ازدواج جوانان و ترس آنها از ورود به این میدان را، بالا رفتن آمار طلاق و شکست های اطرافیان در ازدواج می داند و خیلی صریح پدر ومادر را مقصر می خواند نه از آن جهت که در ازدواج جوانان سخت گیری می کنند بلکه چون انقدر خوشبخت نیستند و آنقدر در زندگی خانوادگی شان موفق نبوده اند که جوانان فکر کنند ازدواج واقعا یک سنت حسنه است و باید با مشکلات موجود کنار بیایند. او می گوید: شکست والدین در زندگی و درگیری‌های مداوم آنها موجب عدم تمایل خودشان و فرزندشان به ازدواج می شود.
باورها چیزهایی هستند که مارا به سمت رفتارهای مان سوق می دهند، برای اینکه ازدواج را به دهه دوم زندگی جوانان بکشانیم، باید باورهای شان در مورد تشکیل زندگی خانوادگی تغییر کند، باورشان در مورد خوشبختی واقعی و موفقیت ماندگار. باور های خانواده های شان در مورد خوشبختی و پیش نیازها و تعریف یک ازدواج صحیح. کمی دست کاری کردن باورهای خودمان و اطرافیانمان می تواند نتیجه ای موثر تر از صد ها سخنرانی و فیلم و نصیحت در مورد این جمله معروف باشد که ازدواج سنت پیامبر ( ص) است.
آبتین عزیزی