همدلی در بین همسران به خاطر نقش زیاد عواطف، در زندگی خانوادگی، اهمیت بیشتری دارد.خیلی وقتها همدلی می تواند ناراحتی ها را برطرف کند بدون اینکه توافق بین همسران وجود داشته شود. خیلی وقتها ناراحتی ها و هیجانات منفی به خاطر وجود مشکلات نیست بلکه به خاطر عدم همدلی و درک همسر است. همسری که خودش را قربانی و رهاشده احساس می کند. همدلی به معنای درک کردن احساس دیگران یا به قول برخی نظریه پردازان، توانایی ادراک تجربه ذهنی و گاهی اشتراک پیدا کردن در هیجانات فرد دیگر است. همدلی یعنی اینکه بتوانیم دیگران را درک کنیم و بفهمیم بدون اینکه آنها را تایید یا رد کرده باشیم. بدون اینکه دلسوزی یا بی اعتنایی کرده باشیم. همدلی یعنی اینکه طرف مقابل بداند که من حالش را، دلیل رفتارش را و... می دانم، درک می کنم، می فهمم، بی اعتنا، بی خبر ،بی تفاوت نیستم. حالا هر نوع واکنشی که داشته باشم چه مطلوب او باشد یا نه، یک مزیت مهم را دارد.
اینکه از بسیاری از بحثهای بیهوده و مقاومتها و تلاشهای بی هدف جلوگیری می کند. کسی که احساس همدلی طرف مقابل خود را درک می کند دیگر انرژی و سیاست خود را روی تفهیم خود و احساساتش به دیگران متمرکز نمی کند یا برای جلب توجه تلاش نمی کند. اکنون نیمی از راه رفته به حساب می آید. در این صورت امکان به توافق رسیدن و حتی امکان حل مشکلات خیلی بیشتر می شود. با همدلی می توانیم احساسهای منفی را به احساسات مثبت تبدیل کنیم در چنین شرایطی نادیده گرفتن مشکلات کار سختی نخواهد بود.
همدلی؛ راه حل مشکلات بیتا و صادق
بیتا به خاطر شغل همسرش مجبور می شود در شهر دیگری دور از خانواده اش زندگی کند. این دوری و تنهایی، وقتی از نظر او یک مشکل جدی تلقی می شود که همسرش آن را نادیده می گیرد. بیتا می گوید صادق طوری رفتار می کرد که گویا هیچ اتفاقی نیفتاده. به من حق نمی داد که ناراحت باشم. ناراحتی من را بی جهت و بی معنی تلقی می کرد. این موضوع، ناراحتی ام را تبدیل به عصبانیت می کرد تا جاییکه از ادامه ی زندگی دلسرد شدم.
صادق می گوید من همیشه می دانستم که حق با بیتا است اما فکر می کردم باید این موضوع را کوچک جلوه بدهم تا برایش بی اهمیت جلوه کند. در ضمن فکر می کردم تنها راه حل این مشکل تغییر شغل من است و این موضوع هم برایم امکان نداشت. اما بعدا که به خاطر بیتا تصمیم گرفتم تغییر شغل دهم بیتا خودش این موضوع را قبول نکرد. اما این حسن نیت من، راه را برای حل مشکلات ما باز کرد. من حالا زنها را بهتر شناخته ام.
علی رغم تصور صادق، فقط زنها اینطور نیستند هر کسی نیاز به همدلی دارد. بیتا با شغل صادق مشکل نداشت با اخلاق او مشکل داشت. مادامیکه بدون توضیح دادن دلایلمان و بدون نشان دادن حسن نیتمان در درک کردن طرف مقابل، با یک دندگی روی نظرمان اصرار داریم نباید توقع همراهی داشته باشیم.
همدلی با همسر را جدی بگیریم.
اگر همسر شما احساس می کند شما او را درک نمی کنید حتی اگر اشتباه می کند، باز هم یک دیوار بین شما وجود دارد. یک دیوار از انرژی های منفی. شما باید این توانایی را داشته باشید که بتوانید به او بفهمانید او را درک می کنید. اما این درک لزوما به معنای پذیرش و تسلیم نیست. بلکه فقط تفهیم و تفاهم احساسات و هیجانات به یکدیگر است. اگر در بین همسران اختلافاتی وجود دارد این اختلافات باید متوجه مشکلات غیر عاطفی باشد.
همسر من نباید احساس کند مشکل به دست من حل می شود ولی من نمی خواهم این کار را بکنم. وقتی چنین تصوری وجود داشته باشد قطعا دلخوریها و احساسات ناخوشایند در زندگی رخنه می کنند. بلکه اگر مشکلی وجود دارد باید اینطور فهمیده شود که حل این مشکل به این دلیل و آن دلیل خارج از عهده ی ماست. یا اینکه تحمل این مشکلات برای رسیدن به پاداشی در آینده به نفع هردوی ماست.
همدلی که نباشد هر چقدر هم برای هم هزینه کنیم باز هم احساس خوشایندی که باید در زندگی زوجین وجود داشته باشد به دست نخواهد آمد. همسران هر دو دوست دارند مورد توجه و محبت هم قرار گیرند. وقتی یکی از همسران احساس می کند با او مثل یک بچه یا مثل یک غریبه رفتار می شود آزرده خواهد شد. و از آنجایی که جنبه ی عاطفی تعاملات زن و شوهر بسیار زیاد است یک احساس معیوب، هر دو را آزار خواهد داد و کار خودش را خواهد کرد. بنابراین برای حل چنین مشکلاتی همه باید همدلی کردن با دیگران را یاد بگیریم و تمرین کنیم و مخصوصا در مقابل همسرمان خودمان را ملزم به رعایت حس همدلی بدانیم.
