باید درخانه انقلاب کنی وگرنه چیزی که فدا می شود کشور قلب و روح توست که زیر بار ظلم عادت ها می شکند. گاهی اوقات سرگرم زندگی خود هستی ، صبح بیدار می شوی ، به سر کار می روی ، عصر بر می گردی ، سریال های آخر شب را نگاه می کنی و سری به سایتها می زنی و بعد می خوابی! هر روز را همین طور می گذرانی و به خودت می آیی و میبینی ماه بهمن شد و یک سال دیگر هم تمام شد. نگاهی به تقویم سال نود و سه می اندازی ، تقویمی که انگار همین دیروز خریدی و در صفحه ی اولش نوشتی ....
امروز روز شادی و امسال سال گل/ نیکوست حال ما که نکو باد حال گل
گل را مدد رسید ز گلزار روی دوست/ تا چشم ما نبیند دیگر زوال گل
قول و قرارهایی که گذاشتی و برنامه هایی که ریختی از مقابل چشمانت می گذرد و باخود فکر می کنی امسال هم مثل پارسال و پارسال ها گذشت ، حقه ی مهر به همان مهر و نشان است که بود.....
زندگی شخصی ، خانوادگی و حتی کاری ات را زیر و رو می کنی و جای خالی های زیادی می بینی که به حضور آنها عادت کرده ای. به نبودن رویاهای نوجوانی ات که از دنبال کردن شان خسته شدی و به غیبت احساس هایی که می خواستی تجربه کنی اما روزمرگی فرصت آن را به تو نداد. دلت یک چیز درست و حسابی می خواهد. چیزی که زندگی ات را بتکاند لب ایوان و تمام غبار هایش بریزد در حیاط خانه . دلت می خواهد پرانتزهای نیمه بار زندگی ات را ببندی و آرزوهایی که فراموش کردی را قطار کنی مقابل چشمت تا زندگی ات را آن طور که می خواهی بسازی. دلت یک چیز خوب می خواهد چیزی مثل انقلاب . مثل زیر و رو شدن!
گاهی اوقات اگر در زندگی شخصی و خانوادگی مان انقلاب نکنیم باید یک عمر زیر سلطه ی رویاهای دیگران و اجبار زمانه ، تظاهر به خوشبختی کنیم در حالی که حس خوب رضایت از زندگی چیزی است که همه ی ما در خلوتمان ، لحظات آخر شب ، لحظات آخر سال و لحظات آخر عمر ،به آن نیاز داریم و به دستش نمی آوریم مگر اینکه گاهی با یک رفتار انقلابی ، زندگی مان را طور دیگری بچینیم.
انقلاب از نوع خانوادگی اش
سال هاست باهم زندگی می کنید ، دو فرزند دارید و قسط خانه تان تازه تمام شده، بچه ها از آب و گل درآمده اند و تقریبا تمام سند چشم اندازی که روز خواستگاری ترسیم کردید ، تمام شده است و دیگر برنامه ای برای روزهای بعد ندارید جز به دست آوردن های بیشتر اما حسی در درون تان نمی گذارد احساس کنید به هر آنچه می خواهید ، رسیده اید. جدا از حس سیری ناپذیری و قانع نبودن ، که سرطان خوشبختی ما انسان هاست ، یک جای خالی بزرگ را در زندگی تان می بینید و هر چه سعی می کنید با چیزهای مختلف مثل سفر ، خرید ، مهمانی و...... جای آن را پر کنید ، موفق نمی شوید. انگار باید یکی بیاید و همه ی رابطه و احساس تان را زیر و رو کند تا حال تان خوب شود. اینجا همان جایی است که باید انقلاب کنید تا بتوانید از داشته های تان لذت ببرید. شما در سند چشم اندازتان مثل عقدنامه تان همه چیز را نوشته بودید جز اینکه اگر عاشق هم نباشید تمام حق و حقوقی که با امضا رد و بدل کردید و تمام آینده ای که میخواهید باهم بسازید ، چیزی نیست جز یک سرگرمی به نام زندگی مشترک و فقط زمانی این زندگی مشترک ، برای شما رضایت ایجاد می کند که در لحظه لحظه ی آن عشق موج بزند و این نیاز به یک بازنگری اساسی در روابط خاک گرفته ی شما و همسرتان دارد.
منظور از انقلاب زیر سقف مشترک این مفهومی نیست که این روزها خیلی ها به اشتباه تصور می کنند. آنهایی که فکر می کنند انقلاب در زندگی زناشویی یعنی طلاق (مگر در شرایط خیلی خاص،) اشتباه می کنند و به بیراهه می روند. انقلاب در زندگی مشترک یعنی کاری کنید تا عشق دوباره به رگ های تان تزریق شود ، حرف های تان گل کند و یک دنیا آرزوهای رنگی برای با هم بودن داشته باشید.
این انقلاب نه کار سختی است و نه نیاز به جنگ و دعوا دارد.فقط کافیست دوباره به چشمان هم نگاه کنید ، دوباره به هم پیامک بزنید ، دوباره در گوش هم زمزمه کنید و فکر نکنید باید به یک رابطه ی سرد و عادی عادت کنید .شما مستحق قشنگ ترین لحظات هستید و باید آن را در خانه تان بیافرینید. با یک حرکت انقلابی ، دوباره احساس روزهای اول را تجربه کنید وگرنه حفظ ظاهر هیچ کمکی به خلوت تان و حس رضایت از زندگی نخواهد داشت.
یک انقلاب کوچک اما بزرگ
تنها رابطه ی شما و همسرتان نیست که باید گاهی دوباره ساخته شود بلکه خودتان ، روزهای تان ، برنامه های تان و حتی خواسته های تان نیاز دارید تا چند وقت یکبار انقلابی را تجربه کند تا گرفتار روزمرگی و فراموشی نشود. دوست داشتید تا چه مقطعی درس بخوانید؟ به فرزندان تان چه چیزهایی را بیاموزید؟ به کجاها سفر کنید؟ ......
اگر چیزی که شده اید با چیزی که رویای تان بود و هست فاصله دارد ، دست به کار شوید که روز مبادایی وجود ندارد.
