وقتی در خیابان های شهر قدم می زنیم با نیازمندانی مواجه می شویم که یکی با پرسیدن آدرس و دیگری با درخواست کمک نقدی و دیگری با هزار و یک روش که راست و دروغش را نمی شود تشخیص داد، از تو کمک می خواهند. گاه این روش ها چنان بدیع و نو هستند که هر قدر هم که محتاط باشیم، قادر به تشخیص صحت آن نیستیم و برای کمک کردن یا نکردن بر سر دو راهی می مانیم. یکی به بهانه بیماری فرزندش، یکی به بهانه ادای نذرش، دیگری به بهانه سرقت کیفش و آن یکی با حرفی دیگر می خواهد از احساس ترحم شما برای رسیدن به وجه مورد نیازش به عنوان یک پل استفاده کند. به راستی چگونه می شود با این همه نقاب، نیازمند واقعی را تشخیص داد؟ در این مواقع دو راه بیشتر پیش رو نیست! گرفتن دست نیازی که به سویتان بلند شده یا رد شدن از کنار این ماجرا ...
طبقه بندی موضوعی
-
مهدویت
(۳۷) -
سیاست
(۶۳) -
تاریخ و سیره معصومین(ع)
(۴۴) -
قرآن
(۷۲) -
خانواده
(۶۸) -
ارتباطات
(۳۲) -
ازدواج
(۲۰) -
اخلاق و عرفان
(۵۳) -
اجتماعی
(۷) -
متفرقه
(۴۹)
کوچکترین تردیدی در جایگاه عالی ازدواج در نگاه اسلام از منظر اخلاقی و اجتماعی نیست، تا جایی که رسول اعظم (صلی الله علیه و آله ) می فرمایند: هیچ بنایى در اسلام محبوب تر از ازدواج، نزد خداوند بنا نشده است. به مناسبت اول ذی الحجه سالروز پیوند آسمانی حضرت علی (علیه السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) دیدگاه قرآن کریم درباره ازدواج را به اختصار بررسی می کنیم. بعضی «باید» ها، صرفاً یک حکمِ بی چون و چرای تخطی ناپذیر آمرانه اند؛ اما هستند «باید» های دیگری هم که یک ضرورت را به یاد می آورند. تو باید غذا بخوری! تو باید نفس بکشی! تو باید وقتی به یک میهمانی سرشناس دعوت شده ای، کفشهای یک سال واکس نزده ات را بالاخره واکس بزنی! این سه «باید»، هیچ کدام، آمرانه نیستند؛ دقیقاً به یک ضرورت اشاره می کنند؛ و تو کاملاً اختیار داری علی رغم «باید»ی که نویسنده نوشته یا گوینده گفته، غذا نخوری و نفس نکشی و کماکان به صرافتِ واکس زدنِ آن کفش پوسته پوسته شده ی یک سال واکس نخورده ات نیفتی!
علی جان! تو را به خدا دست از این شتر و آبیاریِ باغ بردار. لحظه ای گوش کن ببین چه می گوییم. از طرف سعد بن معاذ پیغامی داریم. دست از کار برداشتم و دستی بر عرق های پیشانی ام کشیدم و نگاهی به عمر و ابابکر انداختم. خوب؟ علی جان خدا را شکر که نفسی تازه کردی. ساعتی است داریم صدایت می زنیم. آن روز آن دو با جمعی، از من خواستند که خودم را به منزل رسول خدا برسانم. گفتند که هر کسی به خواستگاری فاطمه می رود، رسول خاتم به او جواب رد می دهد. گفتند که پیامبر در جواب معترضان می گوید: فاطمه منتظر امر آسمان است! گفتند به گمانمان رسول خدا، روی تو نظر دارد. پس سری به ایشان بزن. اشک در چشمانم حلقه زد. و گفتم: بله من به فاطمه بنت رسول الله عنایت داشتم! آن روز، رسول الله منزل ام سلمه بودند. خودم را به منزل رسول الله رساندم. و وقتی در زدم صدای رسول خدا بلند شد که یا ام سلمه! برخیز و در را باز کن. کسی پشت در است که خدا و پیامبرش او را دوست دارند. و شنیدم که ام سلمه با شوق فراوان به سمت در دوید تا حدی نزدیک بود زمین بخورد و گویی می خواست زودتر آدم پشت در خانه را بشناسد. گوشه ای برای خجالت و شرم پیدا کردم و نشستم. توانی برای باز کردن صحبت نبود. رسول الله عاقبت با لبخندی معنادار فرمود: علی جان! گویا با من کاری داشتی!
خیلی مواقع خودمان را گول میزنیم که قصد ما از دوستی با جنس مخالف یک رابطه سالم است، که منجر به ازدواج خواهد شد. اما کمی فکر کنید آیا این مسیر شما را در زندگی آینده تان به بهشت خانواده می رساند یا به جهنمی که خودتان ساخته اید. علی رغم اینکه دوستی و معاشرت های نا متعارف قبل از ازدواج در سنت ، فرهنگ و مذهب ما منع شده است، در سالهای اخیر تعداد زیادی از جوانان و نوجوانان به طور پنهانی و بدون رضایت والدینشان با جنس مخالف خود ارتباط برقرار می کنند، و در بعضی مواقع سطح این ارتباطات بسیار پیشرفته و نا به هنجار است. این گونه معاشرت های پنهانی و ناپایدار برای هر دو طرف علی الخصوص دختران آسیب های فردی و اجتماعی زیادی به بار می آورد . این روزها با افزایش ارتباطات پیش از ازدواج که با ادعای آشنایی و شناخت بهتر برای ازدواج صورت می گیرد ، مشاهده می شود که میزان طلاق سیر صعودی یافته، طوری که در شهر تهران از هر پنج ازدواج یکی از آنها به طلاق ختم می شود.
وقتی چشم شاه به جمال بی‌مثال ساره افتاد عنان اختیار از کف داده بی‌محابا دست به طرفش دراز کرد. ابراهیم (ع) که یارای دیدن این صحنه را نداشت عرض کرد: "پروردگارا! دست این نامحرم را از ناموس من کوتاه کن."حضرت ابراهیم (ع) یکی از پیامبران صاحب شریعت و دارای کتاب است که خداوند در قرآن از حضرتش با اوصاف رشک‌برانگیزی چون "مومن"(صافات/111)، شاکر (نحل/12)، مُخلَص (صاد/46)، حلیم (بردبار)، اَوّاه (دلسوز)، مُنیب (بازگشت‌کننده به سوی خدا) (هود/75) و... یاد کرده است. قداست حضرت ابراهیم (ع) به قدری است که امّت اسلامی مأمور شدند هم از مکانت وی پیروی کنند و هم مکان او را جایگاه نماز طواف قرار دهند، امّا درباره پیروی از مکانت وی آیه: «فاتبعّوا ملة ابراهیم حنیفاً»(آل عمران/95) دلیل روشنی است بر لزوم تبعیت از سنّت و دین آن حضرت و امّا درباره پیروی مکان او آیه: « واتّخذوا من مقام إبراهیم مصلّی»(بقره/125) سند واضحی است بر اهتمام به حفظ آن مکان و تبرّک جویی از نماز در آن.
آیت الله یزدی، هاشمی شاهرودی، حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی، آیت الله جنتی، آیت الله مصباح یزدی سید حسن خمینی و.. انتخابات خبرگان باز هم با حاشیه های روبرو شده است. مجلس دهم حساس ترین انتخابات امسال نیست بلکه رخداد مهمتری نیز همزمان با مجلس دهم برگزار خواهد شد و آن انتخابات مجلس خبرگان رهبری می باشد. مجلس خبرگان دو انتخاب را در دل خود دارد یکی انتخاب به وسیله مردم و دیگری انتخاب رهبر؛ اهمیت خبرگان هم مبتنی بر همین دو انتخاب است نمایندگانی که مردم انتخاب کرده اند کار نظارت بر عملکرد رهبر و انتخاب وی را بر عهده دارند و در نظام جمهوری اسلامی که نظامی مبتنی بر ولایت فقیه است یقینا چنین مجلسی دارای اهمیت فوق العاده ای خواهد بود. همزمان با تشکیل اولین مجلس خبرگان زمانی که عده ای با وجود امام خمینی( ره) تشکیل چنین مجلسی را درست نمی دانستند ولی ایشان فرمودند که با تشکیل این مجلس خیالم راحت شد. رهبر معظم انقلاب و پیش از ایشان امام خمینی(ره) همواره نگاه ویژه ای به این مجلس داشتند تا جایی که امام خمینی (ره) درباره جایگاه وظیفه مهم این مجلس می فرمایند: " تاریخ و نسل های آینده درباره شما قضاوت خواهند کرد و اولیای بزرگ خدا ناظر آرا و اعمال شما می باشند: (وَاللّهُ منْ وَرائهم مُحیط). کوچک ترین سهل انگاری و مسامحه و کوچک ترین اعمال نظرهای شخصی و خدای نخواسته تبعیت از هواهای نفسانی, که ممکن است این عمل شریف الهی را به انحراف کشاند, بزرگ ترین فاجعه تاریخ را به وجود خواهد آورد."
امام جواد علیه السلام در دوره کوتاه امامتشان توانست تشیع را به عنوان یک مکتب قدرتمند فکری در جهان اسلام معرفی نماید، به گونه ای که حادثه شهادت ایشان نیز به دلیل حسادت و کینه ورزی علمای درباری بود که در جلسات مناظره علمی، مغلوب تبحر ایشان شدند. عقیده به عصمت امام یکى از مفاهیم گوهرى در گفتمان امامت را تشکیل مى دهد. شیعه بر این باور است که امامان علیهم السلام، رازگاه علم خدا و مفسران وحى هستند، از خطا و لغزش معصومند و خداوند پلیدى را از آنان زدوده و تطهیرشان کرده است.
خداوند در مقابل گناهانی همچون قمار و شرابخواری ابتدا سخت و تند برخورد نمی کند؛ بلکه با انصاف می فرماید که این ها منافع مادی و زود گذر و شخصی مثل حالت فراموشی غم های زندگی در مستی و مالیات شراب برای دولت ها دارد. اما ضررهای روحی و بهداشتی و اجتماعی آن زیادتر است.
دل بستگی به دنیا و اینکه انسان چون حیوان مشغول شکم بارگی باشد، باعث نابودی و دل مردگی می شود. غذاهای رنگارنگ هر سمت و سو باشد، او به آن سمت می لغزد و عاقبت رسوا می شود؛ چیزی که موجب سقوط آدم و حوا شد و آن ها را از بهشت برین به زمین کشید. شهوت در لغت به معنای میل، رغبت و خواسته است. یکی از مهم ترین رذایل، شکم است که انسان را در چراگاه حیوانیت نگه داشته، در میان خوردنی های رنگارنگ می غلطاند و روح را از اوج گرفتن به سوی ملکوت باز می دارد. همچنین انسان را از حرکت در مسیر فطرت که رسیدن به خداست، باز می دارد. امام علی (علیه السلام) فرموده است: «فَمَا خُلِقتُ لِیَشغَلَنِی أَکلُ الطَّیِّبَاتِ کَالبَهِیمَةِ المَربُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا؛ آفریده نشدم که خوردن خوراکی های پاکیزه مرا به خود مشغول دارد، همچون حیوان پرواری که تمام همش علف است یا همچون حیوان رها شده ای که شغلش چریدن، خوردن و پر کردن شکم می باشد». پر کردن شکم اگر چه از حلال باشد، انسان را از تعالی و رشد باز می دارد. امام در وصیتش به محمد حنفیه می فرماید: «مَن لَم یُعطِ نَفسَهُ شَهوَتَهَا أَصَابَ رُشدَهُ؛ کسی که به خواسته ها و شهوات نفسش پاسخ ندهد، به رشد و کمال رسد».
124هزار فرستاده آمدند تا زمینه سازی کنند برای آمدن پیامبر آخرالزمان. پیامبری که قرار است تمام دین و کاملترین برنامه انسان سازی را در اختیار بشرِ تشنه ی کمال قرار دهد. با همه رنجها و سختی هایی که نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در این راه متحمل شدند و در قبال آن مزدی از امت نخواستند الّا یک چیز: «قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی». علامه طباطبایی (ره) در بخشی از تفسیر این آیه چنین می فرمایند: «اگـر در یـک طـایفه از اخبار که آن نیز متواتر است، یعنى اخبارى که از هر دو طریق از رسـول خـدا صلّى اللّه علیه و آله رسیده، و مردم را در فهم کتاب خدا و معارف اصـولى و فـروعى دین و بیان حقایق آن، به اهل بیت علیهم السلام ارجاع داده - مانند حـدیـث ثـقـلیـن و حـدیـث سـفـیـنـه و امـثـال آن - دقـت کـافـى بـه عـمـل آوریـم، هـیـچ شـکـى بـرایـمـان بـاقـى نـمـى مـانـد کـه مـنـظـور از واجـب کردن مودت اهـل بـیت علیهم السلام، و آن را به عنوان اجر رسالت قرار دادن، تنها این بوده که این محبت را وسیله اى قـرار دهـد بـراى ایـن کـه مـردم را بـه ایـشـان ارجـاع دهـد، و اهل بیت علیهم السلام مرجع علمى مردم قرار گیرند.» پاداشی سراسر خیر و برکت، مزدی که به تمامه، سود و منفعت آن به خود امت باز می گردد و بهانه ای می شود برای اینکه راه زندگی کردن را از نور ولایت بیاموزند و راه خود را روشن سازند.