همزمان با آغاز فصل گرما و افزایش اعتراضات معمول چنین ایامی در هر سال پیرامون وضعیت حجاب در سطح جامعه، برخورد با فروشندگان شلوار و مانتوهای کوتاه، نازک و بدن نما شدت گرفته و ظاهراً با گروهی از واحدهای صنفی عرضه وسیع و همچنین برخی فروشندگان خرد چنین پوششهایی برخورد شده است؛ اتفاقی که مسبوق به سابقه بوده و تازگی ندارد.
این طرح همچون طرح گشت ارشاد، اقدام تازهای نیست و بازدارندگیاش نیز سالها است که زیر سوال رفته است. متاسفانه چنین طرحهایی که شاید محض رفع تکلیف نیز صورت نمیپذیرد، تنها منجر به افزایش قیمت این نوع پوششها که مشتریهای خود را دارد میشود و برخی فروشندگان با پذیرش ریسک فروش چنین کالاهایی، تنها قیمتها را متناسب با ریسک فروش بالا میبرند و گروهی دیگر نیز در این زمینه بازارهای تازهای ایجاد میکنند و کار به مزونهای زیرزمینی میرسد.
در این میان البته راهکارهای دیگری نیز در این زمینه وجود دارد و به عنوان نمونه برای مانکنهایی که مانتوی کوتاه بر تن دارند، آستین گذاشته میشود و یا در پایین مانتوهای کوتاه پشت ویترین، روسری نصب میشود و در واقع به نوعی فرم ماجرا تغییر داده میشود اما به هر حال آن مانتو خریده میشود و طبیعتاً شخصی که این لباس را میپوشد، در انتهای مانتو روسری نصب نمیکند و احتمالاً آستین و ساق نیز استفاده نمیکند.
در این میان، آنچه محل تامل است عدم وجود متولی برای عبور از این اقدامات مقطعی است و متاسفانه موازی کاری فرهنگی و نقش حداقلی وزارت فرهنگ و ارشاد در تقسیم قدرت تصمیم گیری و اعتبارات فرهنگی، امکان اینکه این دستگاه را نیز به عنوان متولی اصلی مورد خطاب قرار داد، سلب نموده و متاسفانه در این زمینه شاهد رویکردی برای مشخص سازی متولی که تصمیمات راهگشا و اثربخش در این زمینه داشته باشد، نیستیم.