علل انشعاب شیعه به فرق و گروههای مختلف:
سلسله علل و عواملى باعث مى شد که امر بر بعضى از شیعیان مشتبه شود و عده اى از آنها از جاده مستقیم منحرف گردند.
اسماء مبارک امامان دوازده گانه، در احادیث نبوى وارد شده و شیعیان اولیه پیش از این که این بزرگواران را ببینند، نام آنان را مى دانستند چنان که جابر بن عبدالله، یار وفادار پیامبر، نقل مى کند: وقتى که آیه «یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولى الامر منکم» (اى کسانى که ایمان آورده اید از خدا و پیامبر و اولى الامر اطاعت کنید. (نساء 59: 4) نازل شد، عرض کردم: یا رسول الله خدا و رسولش را مى شناسیم و از آنان اطاعت مى کنیم، ولى اولى الامر چه کسانى هستند که خداوند اطاعت آنان را در ردیف اطاعت خود و اطاعت شما ذکر نموده است؟ حضرت فرمود: اولى الامر جانشینان من و پیشوایان بعد از من هستند اول آنان على بن ابى طالب، بعد از او حسن علیه السّلام، آنگاه حسین علیه السّلام، بعد از او على بن الحسین علیه السّلام، و بعد از او محمد بن على است که در تورات معروف به «باقر» است و تو او را خواهى دید وقتى او را دیدى سلام مرا به او برسان. بعد از او صادق، جعفر بن محمد، آنگاه موسى بن جعفر، سپس على بن موسى، بعد از او محمد بن على، بعد از او على بن محمد، پس از او حسن بن على و بعد از او فرزندش که هم نام و هم کنیه من خواهد بود است. او کسى است که شرق و غرب جهان به دست او فتح خواهد شد او از دیدگان غایب مى شود. غیبتى طولانى که به علت طولانى بودنش، مردم در امامت او شک مى کنند، مگر آنان که خداوند دلهایشان را با ایمان پاکیزه گردانده است... (پیشوائى، مهدى. شخصیت هاى اسلامى شیعه، انتشارات توحید، قم، 1359، ص 63، به نقل از تفسیر صافى، ج 1، ص 366 کمال الدین و تمام النعمه، ج 1، ص 365، چاپ تهران، با ترجمه فارسى)
همین جابر در مسجد النبى مى نشست و مى گفت: اى باقر العلم کجایى. مردم مى گفتند: جابر هذیان مى گوید. جابر مى گفت:
«نه هذیان نمى گویم، بلکه پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله به من خبر داده که مردى از خاندان من، هم نام من، و هم شکل مرا در خواهى یافت که علم را مى شکافد». (شیخ طوسى. اختیار معرفه الرجال (رجال کشى)، مؤسسه آل الیت لاحیاء التراث، قم، 1404 ه، ج 1، ص 218)