چه آرام بر منبر سخن تکیه می زنی تا شهابِ ثاقبِ سخن را به سمت اهریمن سکون، پستی و رخوت نشانه کنی ، جواهر کلامت را بر سطحی از تاریکی قرار دادی تا معرفت بگسترانی و رنگ رنگ بهار را هدیه کنی. تو بهار مکرری که با حضور حیات بخش خویش زمستان نادانی را پـــــایان می دهی . به سخن که می ایستی پنجـــره ای از امیــــد می گشایی.دغدغه ات همیشه این است که حیات بشر، بر مدار ارزش ها و کرامت انسانی بچرخد و شناخت خدا، مکتب و دین همت اساسی آدمی باشد و هیچ بیگانه ای را مجال تجاوز به فرهنگ و ارزشهای دینی و میهنی فراهم نگردد. وقتی کشتی عمر انسانی از مسیر مدرسه عبور می کند، دستان تو لبریز از فانوس می شودواز امواج سهمگین ایام،عبورش می دهی و چون نسیمی که کشتی را به سمت ساحل سعادت و خجستگی هدایت می کند بر بلندای کلمه می ایستی و «دیدارآشنا» را مژده اش می دهی. در عظمت یاد تو چه یادکردی عزیزتر و آسمانی تر از این دُر گرانقدر که از منبع فیض کلام، پیامبر مهر و رحمت و ارشاد، خلاصه دل و جان عالم، مقصد آفرینش و مقصود گیتی گردون، اول انبیا در رتبت و آخر ایشان در رســــالت، محمد مصطفی (ص) فرو تراویده که فرمودند:
اِنّی بُعثتُ مُعلِّماً
بی شک آنچه از بن جان می آید آن است که از صمیم قلب از همکاری صادقانه وکوشش خالصانه حضرتعالی در راستای هدایت و ارشاد این نسل سرافراز، تقدیر و تجلیل نموده و صمیمانه ترین سپاس های خود را به شما فرزانگان عاشقی که شمع وجود گرانقدر خویش را در طبق اخلاص نهاده و نهال نوپای امروز را به امید فردایی شکوفاتر با عصاره جان آبیاری می نمایید نثارتان نماییم. احتراماً بدینوسیله ضمن گرامیداشت سالگرد شهادت فیلسوف عالی مقام،استاد و شهید متفکر مرتضی مطهری و تبریک هفنه تجلیل از مقام شامخ معلم، بدینوسیله از زحمات و تلاشهای خالصانه شما در انجام مطلوب وظیفه سنگین خویش در سنگر تعلیم و تربیت صمیمانه تقدیر و تشکر نموده و از درگاه خداوند سبحان موفقیت حضرتعالی در راستای اعتلای اهداف والای نظام مقدس جمهوری اسلامی را خواهان و خواستارم.
با تجدید احترام
محمد رضا باب الخانی